W dniu 10 maja 2016r o godzinie 10.00 w Sali im. Tymona Niesiołowskiego, odbyła się publiczna obrona rozprawy doktorskiej dr Petera Machali.
Praca doktorska pt. Ukształtowanie przestrzeni prezbiterialnej i jej wyposażenie w kościołach reformatów prowincji wielkopolskiej i pruskiej. Stan zachowania i problematyka konserwatorska, napisana została pod kierunkiem naukowym prof. nadzw. dr hab. Janusza Krawczyka, natomiast recenzentami dysertacji byli: dr hab. Marian Arszyński oraz prof. dr hab. Michał Woźniak. Praca ta jest pierwszym, całościowym opracowaniem dziejów przekształceń dyspozycji przestrzeni i wyposażenia prezbiteriów kościołów reformackich. Recenzenci, podkreślili wyjątkową wartość dysertacji zaprezentowanej przez Pana Petera Machale i jednogłośnie stwierdzili że, otwiera ona nowe perspektywy badawcze zarówno przed historykami sztuki, jak i przed przedstawicielami nauk o sztuce.
Dr Peter Machala jest absolwentem specjalności konserwatorstwo studiów niestacjonarnych kierunku Ochrona dóbr kultury Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. W 2000 roku obronił pracę magisterską pt. Barokowe wyposażenie kościoła Świętych Apostołów Piotra i Pawła na Podgórzu w Toruniu w świetle organizacyjno-prawnych uwarunkowań zakonu franciszkanów-reformatów, napisaną pod kierunkiem prof. nadzw. Janusza Krawczyka na seminarium prowadzonym przez prof. Jana Tajchmana. Za tę pracę magisterską został uhonorowany nagrodą Profesora Jerzego Remera oraz I nagrodą w IX konkursie Towarzystwa Miłośników Torunia na najlepsze prace dyplomowe o tematyce toruńskiej.
Po ukończeniu studiów na UMK Peter Machala przystąpił do realizacji autorskiego programu badawczego poświęconego wyposażeniu kościołów reformackich prowincji wielkopolskiej i pruskiej. Program ten miał charakter interdyscyplinarny: przewidywał przeprowadzenie rozległej kwerendy archiwalnej oraz wykonanie prac inwentaryzacyjnych i dokumentacyjnych we wszystkich zachowanych placówkach obu prowincji. Realizacja tego programu zaowocowała zebraniem ogromnej ilości materiału badawczego. Przez cały ten okres brał aktywny udział w życiu naukowym. Prezentował referaty na licznych konferencjach, a także publikował na bieżąco najważniejsze rezultaty swoich prac. Ma w swoim dorobku 17 publikacji poświęconych historii, sztuce i dziedzictwu zakonu reformatów.
Do jego najważniejszych osiągnięć należy zaliczyć wprowadzenie do wiedzy o dziejach Torunia informacji o nieznanych wcześniej obiektach sakralnych w Podgórzu, identyfikację płaskorzeźby św. Anny Samotrzeć z 1 poł. XVII w., przechowywanej od 1813 r. w Orłowie k. Inowrocławia, teoretyczną rekonstrukcję układu przestrzennego oraz formy architektonicznej kościoła reformatów w Rawiczu oraz identyfikacji siedemnastowiecznego retabulum ołtarza głównego z kościoła reformatów w Choczu, retabulum, które uważano za niezachowane, a które, jak się okazało zostało w roku 1750 przeniesione do kościele do kościoła parafialnego w Pleszewie i stoi tam do dnia dzisiejszego. Warto również wspomnieć o dokumentacji konserwatorskiej dla poreformackiego kościoła i klasztoru w Łabiszynie oraz o zaproszeniu przez prof. Krzysztofa Mikulskiego do współpracy przy opracowywaniu Toruńskiego Słownika Biograficznego.
